Lieve VVIJ'ers en familieleden,Op 25 augustus jl. kreeg ik na afloop van de training van 'mijn' JO13-5 een akelig ongeluk op de parkeerplaats van VVIJ. Inmiddels is duidelijk dat ik er bovenop ga komen. Nu ben ik nog patiënt in het UMC, hierna ga ik revalideren in De Hoogstraat in Utrecht. Kortom: de weg naar herstel is nog lang, maar het gaat goed komen.Wat me in dat herstel de afgelopen weken enorm heeft geholpen, is de steun die ik vanuit allerlei hoeken van VVIJ krijg. Zowel vanuit de VVIJ-organisatie, als van ouders en (hoe lief!) van al die stoere mannen onder de 13 uit ons team. Dat doet me echt heel goed; dank daarvoor!In het bijzonder wil ik ook de mensen bedanken die me direct na het ongeluk hebben bijgestaan. Ik kan me het ongeluk nauwelijks herinneren, dus namen weet ik niet, maar ik weet dat jullie er zijn, en wat jullie voor me hebben gedaan.En tot slot noem ik nog even alle mensen die de afgelopen weken hebben geholpen om mijn zoon Bram Kockelmann op te vangen. Verschillende VVIJ'ers doen hun best om ervoor te zorgen dat hij af en toe even onbekommerd kan genieten van voetballen, of kan chillen met zijn VVIJ-vrienden. Dan vergeet hij het ongeluk even en kan hij gewoon 12 zijn. Dat is me heel, heel veel waard.Ik ben behoorlijk onder de indruk van alle steun vanuit de club en de families er omheen...... nogmaals dank en ik hoop jullie allemaal over een paar maanden weer fit langs de lijn te treffen. Tot dan!Karin van Steensel